Emiel Regis Rohellec Terzieff-Godefroy (zwany przez przyjaciół Regis) – fikcyjna postać występująca w sadze o wiedźminie autorstwa Andrzeja Sapkowskiego.

Emiel Regis był cyrulikiem i jednym z 1200 wampirów wyższych, miał 428 lat według ludzkiej rachuby czasu, zaś 642 lata według rachuby elfów. Był on potomkiem rozbitków uwięzionych w świecie ludzi i innych nacji podczas Koniunkcji Sfer. Po nieudanym ataku na wioskę ludzi w poszukiwaniu świeżej krwi, został złapany i poćwiartowany przez chłopów, oblany wodą święconą, pozbawiony głowy i zakopany w ziemi na 50 lat. W tym czasie jego ciało zregenerowało się. Po tym wydarzeniu przestał pić krew (krew działała na wampiry tak jak napoje alkoholowe na ludzi – wzmacniała charyzmę, odwagę, sprawiała, że wampir czuł się silniejszy; nie jest wcale potrzebna do przetrwania, jak uważają niektórzy). Spotkał Geralta na elfim cmentarzu zwanym Fen Carn, po czym przyłączył się do drużyny wiedźmina, by uratować Ciri. Zginął zostając wtopiony w kolumnę podczas walki z czarnoksiężnikiem Vilgefortzem, gdy ratował Yennefer w trakcie szturmu na zamek Stygga.

Był intelektualistą i erudytą uosabiającym istotę człowieczeństwa.

Borch Trzy Kawki – fikcyjna postać, jeden z bohaterów opowiadania Granica możliwości, będącego częścią cyklu wiedźmińskiego autorstwa Andrzeja Sapkowskiego.

Rycerz Borch jest wysokim mężczyzną o kasztanowych włosach. Podróżuje w obstawie dwóch Zerrikanek, znakomicie wyszkolonych wojowniczek, nic dziwnego zatem, że sam nie nosi broni. Stanąwszy w obronie dobytku Geralta, zaprzyjaźnia się z nim i razem dołączają do krucjaty króla Niedamira, władcy Królestwa Caingorn, mającej za cel zabicie smoka.

Będący w rzeczywistości złotym smokiem o imieniu Villentretenmerth, mającym możliwość zmiany postaci, Borch stara się za wszelką cenę doprowadzić do fiaska wyprawy.

W serialu telewizyjnym oraz filmie w reżyserii Marka Brodzkiego rolę Borcha zagrał Andrzej Chyra.

Borch występuje też epizodycznie jako gość na weselu Geralta w opowiadaniu Coś się kończy, coś się zaczyna nie należącym do cyklu wiedźmińskiego.

W opowiadaniu Ewy Białołęckiej Profesjonalny zabójca smoków jest wymieniony Brysk Trzy Trawki, stanowiący oczywistą aluzję do Borcha.